معنی ابراهیم بن عبدالله - جستجوی لغت در جدول جو

ابراهیم بن عبدالله(اِ مِ نِ عَ دِلْ لاه)

لغت نامه دهخدا

(اِ مِ نِ عَ دِلْ لا هَِ نَ)

یکی از نقله و مترجمین از دیگر زبانها به عربی. ابوزکریا یحیی بن عدی گوید از ابراهیم فص سوفسطیقا و فص خطابه و فص الشعر را بنقل اسحاق به پنجاه دینار خریدن خواستم و او نفروخت و نزدیک مردن خود هر سه را بسوخت. (ابن الندیم). او راست: ترجمه کتاب هشتم طوبیقا (جدل) و ریطوریقا (خطابه) ی ارسطو

یکی از نَقَله و مترجمین از دیگر زبانها به عربی. ابوزکریا یحیی بن عدی گوید از ابراهیم فص سوفسطیقا و فص خطابه و فص الشعر را بنقل اسحاق به پنجاه دینار خریدن خواستم و او نفروخت و نزدیک مردن خود هر سه را بسوخت. (ابن الندیم). او راست: ترجمه کتاب هشتم طوبیقا (جدل) و ریطوریقا (خطابه) ی ِ ارسطو

لغت نامه دهخدا

ابراهیم بن عبدالله غافقی

(اِ مِ نِ عَ دِلْ لا هَِ فِ)

مکنی به ابواسحاق اندلسی. بمشرق آمده نزد علمای بغداد و شام و مصر و رمله و طرابلس علم آموخت و درشام اقامت گزید. بعض احادیث نقل و روایت کرده است

لغت نامه دهخدا

ابراهیم بن عبدالله سعدی

(اِ مِ نِ عَ دِلْ لا هَِ سَ)

از علما و محدثین نیشابور و در روایت موثق بوده است. در تمدن اسلامی، محدث فردی بود که هم حافظ حدیث و هم تحلیل گر آن محسوب می شد. وی معمولاً هزاران حدیث را با سلسله اسناد حفظ می کرد و در محافل علمی، جلسات روایت حدیث برگزار می نمود. شخصیت هایی مانند احمد بن حنبل، مالک بن انس و ابن ماجه از برجسته ترین محدثان تاریخ اسلام بودند. آثار آنان امروز منابع اصلی سنت نبوی به شمار می روند.

لغت نامه دهخدا

ابراهیم بن عبدالله رطبی

(اِ مِ نِ عَ دِلْ لا هَِ رُ طَ)

او به نام ابن رطبی معروف و از علمای مائۀ ششم هجری است. نائب قاضی القضاه روح بن احمد حدیثی و بعضی دیگر از فقها بوده و در 527 ه. ق. درگذشته است. و از اینرو که مولد او کرخ جدان است به نام ابراهیم کرخی نیز خوانده شده است

لغت نامه دهخدا

ابراهیم بن عبدالله بن قیس

(اِ مِ نِ عَ دِلْ لا هَِ نِ قَ)

پدرش عبدالله بکنیت ابوموسی اشعری مشهور است. ابراهیم در عهد پیغمبر صلی الله علیه وآله متولد شد و بر حسب روایتی ابوموسی او را بحضور آن حضرت برد و آن حضرت وی را ابراهیم نام گذاشت و بر او دعا کرد

لغت نامه دهخدا

ابراهیم بن عبدالله بن خالد

(اِ مِ نِ عَ دِلْ لا هَِ نِ لِ)

از رجال حدیث بوده. با آنکه احادیث از رجال موثق نقل میکرده در روایت وی را کاذب شمرده اند

لغت نامه دهخدا

ابراهیم بن عبدالله بن حسن

(اِ مِ نِ عَ دِلْ لا هَِ نِحَ سَ)

شاعری قلیل الشعر است. (ابن الندیم)

لغت نامه دهخدا

ابراهیم بن عبدالله بن حرث

(اِ مِ نِ عَ دِلْ لا هَِ نِ حَ)

از رجال حدیث و از نسل حرث بن معمر صحابی است. او در زمان حضرت پیغمبر به حبشه هجرت کرد. ابراهیم را علمای رجال موثق شمرده اندواژه ی صحابی برگرفته از واژه «صحبت» است که نشان دهنده نزدیکی و همراهی است. در منابع اسلامی، صحابی به فردی اطلاق می شود که پیامبر اسلام را دیده و مؤمنانه همراه او بوده است. اهمیت صحابه در حفظ منابع دینی و سنت پیامبر، انکارناپذیر است.

از رجال حدیث و از نسل حرث بن معمر صحابی است. او در زمان حضرت پیغمبر به حبشه هجرت کرد. ابراهیم را علمای رجال موثق شمرده اندواژه ی صحابی برگرفته از واژه «صُحبَت» است که نشان دهنده نزدیکی و همراهی است. در منابع اسلامی، صحابی به فردی اطلاق می شود که پیامبر اسلام را دیده و مؤمنانه همراه او بوده است. اهمیت صحابه در حفظ منابع دینی و سنت پیامبر، انکارناپذیر است.

لغت نامه دهخدا

معنی ابراهیم بن عبدالله - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما